انواع صنایع دستی ایرانی

 تولیدات ایرانی در عرصه صنایع دستی را می‌توان بر اساس جنس تولیدات و ابزارهایی که برای تولید استفاده می‌شود، طبقه‌بندی کرد.

بافت‌هایی با استفاده از دار

دار ساختاری مستطیل یا مربع شکل، ‌از جنس چوب یا فلز است. این وسیله برای تولید محصولاتی برای قرار دادن بر روی زمین یا به شکل تزئینی مانند فرش، گلیم، قالی، قالیچه و جاجیم مورد استفاده قرار می‌گیرد. این گروه مشهورترین صنایع دستی ایرانی است.  

بافندگی با دست

از این دسته با عنوان نساجی سنتی هم یاد می‌شود که از قدیمی‌ترین صنایع دستی ایرانی است. این کار با دستگاه‌هایی انجام می‌شود که معمولا برای استفاده از آن باید دست و پا همزمان به کار گرفته شوند. زری‌دوزی قدیمی‌ترین بافت با دست در ایران است که نمونه‌های آن از دوران ساسانی کشف شده است. تولید پارچه‌های مخمل، ترمه، شمد، لنگ، روتختی و روفرشی از رایج‌ترین نمونه‌های این نوع از صنایع دستی ایرانی است.

رودوزی

این نوع از دوخت‌ها را روکاری هم می‌نامند. در این روش بدون نقشه و طرحی قبلی، با انواع نخ، نقش‌هایی روی پارچه‌ها ایجاد می‌شود. سوزن‌دوزی، پته دوزی، ملیله دوزی و گلابتون‌دوزی از نمونه‌های این نوع دوخت است.

سفالگری

استفاده از خاک برای تولید وسایل و ابزار روزمره از نخستین فعالیت‌های بشر است. این کار سال‌هاست طرفداران زیادی در کل جهان دارد. آثار سفالی هم امکان استفاده و هم جنبه تزئینی دارند. البته سرامیک‌سازی و طراحی بر روی سرامیک هم در همین دسته قرار می‌گیرد.

آبگینه

شیشه با هر بار حرارت، امکان تغییر شکل پیدا می‌کند. به همین دلیل می‌توان اثری جدید از آن خلق کرد. شیشه و خرده‌‌شیشه های داغ با قیجی و انبر، شکل می‌گیرند و اثری زیبا خلق می‌شود. ظروف شیشه‌ای رنگی ایرانی از محبوب‌ترین صنایع دستی شناخته شده است.

چرم

دباغی، شغلی قدیمی است. محصولات بسیاری از چرم حیوانات در ایران تولید می‌شود؛ از انواع لباس و کیف و کفش گرفته تا بسته‌هایی برای نگهداری وسایل گرانقیمت. پوستین و کلاه، از قدیمی‌ترین و شناخته‌شده‌ترین نمونه‌های صنایع دستی تولید شده از چرم است.