صنایع دستی کشور

    سرزمین پهناور ایران پیوسته خواستگاه خلق هنرهای ناب،اصیل و معنوی در عین حال متناسب با زندگی مردم و آداب و رسوم جوامع و اقوام خود بوده است. قلمزنی و کاربرد فلزات طبق مستندات تاریخی موجود و مسبوق به بیش از هزار سال قبل از میلاد می باشد.آثار بجا مانده در هردوره و اعصار گوناگون خود نمایانگر حرکتی متداوم و لاینقطعی است که علاوه بر نمادهای عینی و مادی که در قالب ظروف،جام ها و…قلمزده شده به وجود آمده نماینگر فضای روح بخش و معنوی است که ریشه در باورها و اعتقادات حاکم بر دورۀ خود داشته است و نهایتا موجب بروز پدیده های قدسی و یا هنرهای معنوی و مبدأگرا گردیده است.   قلمزنی و هنرهای دیگر از این دست تنها فعالیت انسان مسلط و یا صنعتگر و ابزارساز در به کار بردن قلم و چکش بر روی قطعه یا ظرف فلزی نیست بلکه بر گرفته از شوق و دیگر وجوح تمایز انسانی در بکارگیری تعمق و تعمل وی می باشد. انسانی باهوش و زیرک که با جوهرذکاوت دست به مکاشفه ای عمیق در طبیعت و مخلوقات می زند و به تکاپویی بر می خیزد که موجب بروز و تبلور حرکتی انفعالی خودآگاه به نام خلق اثر هنری که آمیخته ای از شعف ناخودآگاه فطری د...

  چاقو سازی یکی از صنایع دستی زنجان به شمار می رود افزار فلزی از صنایع دستی زنجان ساخت افزار جنگ ، شکار و… با استفاده از فولاد نرم و کربن که به وسیله چکش فرم گرفته شده باشند. مثل سپر، شمشیر، چاقو، قندشکن و … با دسته هایی از چوب، استخوان، شاخ حیوانات، عاج، ملیله و همچنین تزئین آنها، از جمله صنایع دستی این استان می باشد. از آنجائیکه ایرانیان در بین جهانیان از جنگاوران بی‌باک و جهانگشایان چیره‌دست شناخته شده‌اند ناگزیر باید از ابزارهای جنگی خوبی برخوردار بوده باشند، چرا که در زبان پارسی نام ابزارهای جنگی بجای مانده که برخی از آنها را در پارس باستان یعنی در نوشته‌های روزگار هخامنشیان و بیشتر آنها را در نامه دینی ایرانیان،اوستا، می‌یابیم و جالب اینکه نام بیشتر ابزار مزبور در زمان حاضر نیز بین نوشته‌ها، مشاهده می‌شود، کمان ابرو، کمند گیسو، تیر‌مژه دلدار، از جمله تشبیهات زیبا و دلنشین ادبیات فارسی می‌باشد .   درست کردن چاقو در زنجان استفاده از جنگ‌افزار با تاریخ انسان همراه بوده است. در ایران سابقه صنعت  چاقوسازی  را در زمانهایی باید جستجو کرد که داشتن سلاحی سرد از ضروریات ...

  روستای توده مرکز دهستان سخوید و از توابع بخش نیرشهرستان تفت است . موقعیت طبیعی روستا پایکوهی و کوهستانیه با آب و هوای معتدل و خشک و ارتفاعِ متوسط 2498 متر از سطح دریا که در فاصله 8 کیلومتریِ شمالِ باخترِ شهرِ نیر قرار گرفته است .   آشنایی با هنر انبرسازی استان یزد   روستای توده مامن مردمان پر تلاش و سخت کوشیه که ثابت کرده اند میشه با اراده و تدبیر از هیچ ، همه چیز ساخت . در این روستا صنعتِ ساختِ وسایلِ فلزی از رواج و رونق برخوردار است . سرآمد صنعتگران روستا ، استاد حسن سکاک میباشد . استاد عمری به این حرفه اشتغال داشته و در کارش مهارت و تبحر خاصی دارد .   کارگاه استاد یه مغازه کوچک و تمامِ ابزارِ کارش عبارتند از یک کوره هیزمی ، یک چکش و سِندان وَ تعدادی سوهان و انبر. مواد اولیه کار وی هم چیزی بیش از ضایعاتِ فلزی و میله هایِ آهنیِ دست دوم نیست. میله های آهنی درون کوره قرار میگیرد .   آهن که خوب داغ و گداخته شد استاد با ضربات دقیق و با صبر و حوصله فراوان آهن را به شکل مورد نظرخود میسازد . اینجا وسایل مختلفی تولید میشود اما مهمترین محصول این کارگاه انبرهای ظریف و ...

  شهرستان قاین که در استان خراسان جنوبی واقع شده جاذبه های گردشگری مختلفی را درون خود جای داده و با توجه به قدمتی که دارد دستخوش تغییراتی بوده، لازم به ذکر است که بگوییم موزه های مختلفی درون این شهر راه اندازی شده اند که همگی از قدمت بسیار کمی برخوردار هستند. هر ساله گردشگران زیادی از کشورهای دیگر برای بازدید از جاذبه های گردشگری شهرهای مختلف به ایران وارد می شوند، بنابراین موزه آب قاین می تواند یکی از بهترین گزینه هایی باشد که نظر این گردشگران را به خود جلب می کند. در مجله مستر بلیط اطلاعات کامل و جامعی را از این موزه آب در اختیار شما قرار داده ایم که با مطالعه آن می توانید به راحتی از این موزه دیدن نمایید. تاریخچه موزه آب قاین این موزه آب یکی از موزه هایی به شمار می رود که به تازگی در این شهر بنا شده است و آن را در آب انبار بازار این شهر راه اندازی کرده اند. این آب انبار که آن را به موزه تبدیل کرده اند به آب انبار بازار معروف است و در آخر کوچه سنگی قرار گرفته، یعنی محلی که به بازار ختم می شود. آب انباری که در این بنا وجود دارد در زمان حکومت تیموریان ساخته شده است. در سال 1386 زم...

  عبابافی از صنایع دستی قدیمی رایج در شهرستان نائین است. عباهای این شهرستان در رنگهای سرخ و خرمایی با استفاده از پشم و کرک بافته می‌شوند. بیشتر کارگاه‌های عبابافی نائین در محله محمدیه قرار دارند. در دهه ۱۳۵۰، سالیانه تا پنج هزار عدد عبا از این شهرستان صادر می‌شده‌است. هنر عبا بافی یکی از صنایع دستی دیرینه و زیبا و ظریف شهر نایین می‌باشد. از قدیم الایام این صنعت در بوشهر، کوهپایه و بخش محمدیه شهر نایین رواج داشته‌است. دربخش محمدیه سردابهای عبا بافی متعددی با استفاده از تکنیک کَند ساخته شده‌است که در هر یک از آنها معمولاً ۸ تا۱۰ نفر مشغول بکار بوده اندو در حال حاضر ۱ تا۲ نفر می‌باشند. جنس عبای نایین از کرک شتر و یا پشم گوسفند است و طول هر طاقهٔ عبا ۶ متر و وزن آن ۵/۲ کیلو گرم می‌باشد. دستگاههای عبا بافی از جنس چوب و نی می‌باشد و شامل اجزایی مانند نوردهای در عقب و جلو دستگاه دفتین وشانه در وسط و دو پدال برای باز کردن بین تارها و... می‌باشد. نحوه کار: کرک شتر بعد از چیده شدن با آب شسته می‌شود.بعد از خشک شدن قسمتهای نامرغوب از آن جدا می‌شود. قسمتهای مرغوب تر توسط زنان خانه دار در چند مر...

  پته دوزی نوعی از رودوزی‌های کرمان است. پارچه زمینه پته پارچه‌ای ضخیم و پشمی است که عریض نامیده می‌شود. هنرمندان پته دوز که اکثراً نیز از زنان و دختران خانه دار هستند باکمک سوزن نقوشی ذهنی را که ملهم از پندارها و بینشهای شخصی شان است، به وسیلهٔ بخیه‌های نخی رنگین بر زمینه ی‌پارچهٔ پشمی ضخیمی(عریض) مینشانند.   پته دوزی یکی از زیباترین و قدیمی ترین سوزن دوزیهای سنتی ایران است که در تاریخ گذشته فرهنگی کرمان ریشه عمیقی دارد . پارچه پته دوزی دارای ظرافت و زیبائی خاصی است که از سوزن دوزیهای ظریف پوشیده شده است و تنها در کنار طرحهای دوخته شده فضای بسیار کمی از زمینه به صورت ساده باقمی ماند و گاهی هم تمام زمینه سوزن دوزی دشه و گوئی زمنیه ای در کار نیست.   به طور متوسط برای دوخت هر متر پته به حدود ۴۰۰۳۳۷۵ گرم نخ احتیاج دارد. دوخت خطهای کشیده شده در شال را تماماً خط دوزی می کنند که همان ساقه دوزی است برای پارچه های قرمز خط دوزی مشکی است پارچه سفید خط دوزی زرد است. پارچه مشکی و سبز خطهای آن به رنگ زرد دوخته می شود. بعد از اینکه خط دوزی تمام شد خطوط اصلی نقش که ساقه دوزی شد داخل آن ...

    هنر معرق روی چوب، از رشته های پر پیشینه صنایع چوب در کرمان است   ●   هنر خوشنویسی سابقه هنر خوشنویسی به عنوان یکی از هنر های سنتی و دینی کرمان تا حدود قرنهای پنجم و ششم هجری باز می گردد. بصورت کتیبه آثاری از این دوران را در کرمان مشاهده می کنیم از جمله کتیبه های بنای خواجه اتابک و مسجد ملک که به خط ثلث و کوفی است. البته کرمان در تاریخ هنر خوشنویسی، هرگز از مراکز مهم این هنر قلمداد نشده است اما هنرمندان بزرگی چون : اسداله کرمانی ( قرن نهم هجری قمری )، عبداله بیانی ( قرن دهم )، شیخ ثانی کرمانی (قرن دهم )، محمد مؤمن کرمانی (قرن دهم)، میرزا حسن کرمانی (قرن یازدهم) به جامعه معرفی کرده است که تعدادی از آنها ، از مؤثرترین شخصیتها در تاریخ خوشنویسی قلمداد شده اند.   به عنوان مثال میرزا حسن کرمانی از شخصیتهایی است که در تکامل خط شکسته نقش بسیار مهمی داشته و احتمالاً درویش عبدالمجید طالقانی هم از او تأثیر گرفته است. در یکصد و پنجاه سال اخیر هم با توجه به اینکه در شیراز، تهران، اصفهان و تبریز خوشنویسی رواج کامل داشته و خوشنویسان بزرگی تربیت شده اند در کرمان چندان خوشنو...

  هنر قفل‌سازی از دوران ساسانیان در ایران رواج داشته   صنعت قفل‌سازی از گذشته‌های بسیار دور از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده و به دو شکل انسانی و حیوانی ساخته می‌شده است. قفل‌های ساخته شده در گذشته شامل دو نوع تصویری و هندسی و یا قفل‌های ثابت درب مانند کلون و قفل‌های فلزی مانند قفل فنری با کلید پیچی بوده‌اند.   قفل‌سازی از دوران ساسانیان در ایران رواج داشته و بعد از اسلام به ویژه در دوران صفویه به اوج خود می‌رسد. پیدایش و ساخت قفل‌های فولادی در دوران حکومت صفویه از سوی "استاد صنیع الصنایع"، تحولی بزرگ در این صنعت پدیدار کرد و باعث معرفی آن به مردم دنیا شد.   چالشتر که یکی از قدیمی‌ترین نقاط استان چهارمحال و بختیاری و یکی از نواحی شهرکرد است، از همان دوران صفویه، صنعت قفل‌سازی رواج یافته و به شهرتی جهانی رسیده است، به طوری‌ که قفل طلای درب کعبه، قفل چالشتری بوده که نشان اصالت یونسکو را هم دارد.   برای ساخت قفل از آهن، مس، برنج، طلا، نقره، فولاد و آلیاژهای آن استفاده می‌کنند. همچنین هنر قفل‌سازی آمیخته با هنرهای قلمزنی، طلاکوبی، نقره‌کوبی و منبت‌کاری روی فلزات است. ...

  یکی از صنایع دستی تزیینی- کاربُردی ایران “مَفرَش” نام دارد. مفرش دستبافته ای است مستطیل شکل و درب دار به شکل صندوق، که برای حمل و نقل لحاف و تشک یا اسباب و لوازم زندگی درهنگام کوچ عشایر مورد استفاده قرار می گیرد.   این دستبافته زیبا، با تکنیک بافت گلیم، و الیاف پشمی الوان بافته می شود و نقوش آن گاهاً برجسته و الحاقی می باشد. نقش و نگارهای مفرش، جذاب و شاد است و تولید آن بیشتر اردبیل، در بین ایلات و عشایر منجمله: عشایر کرمان و ایل شاهسون مرسوم است.   روش نگهداری آن حفاظت از بید،رطوبت مداوم، حرارت و آتش، اشعۀ مستقیم و مداوم خورشید، سفید کننده های شیمیایی و اشیای نوک تیز و بُرّنـــــده می باشد و با آب ولرم و صابون و شوینده های معمولی و غیر اسیدی قابل شستن می باشد.  https://mrbilit.com/mag/

  قواره بری به یکی از روشهای تزئینی با چوب گفته می شد که معمولاً در پنجره ها وارسی ها بکار می رفت و در قاجار بسیار معمول بود.ای هنر دارای نقوش دوار و منحنی که به طور رایج در سردرها انجام می گرفته است، میباشد. واژه ی پنجره به معنای دریچه ی مشبک احتمالاً از قرن چهارم به بعد وارد زبان فارسی شده است که ظاهراً بعدها معنایی عام پیدا کرده و به هر نوع دریچه اعم از مشبک و غیر مشبک و با هر نوع جنس اطلاق شده است.   در دوره ی زندیه و قاجاریه، پنجره به معنای دریچه های مشبک فلزی بکار رفته است. از ایران باستان پنجره ای باقی نمانده است تا بتوان چگونگی آن را دریافت. تنها می دانیم که به فرمان شاهان هخامنشی چوب های سخت را از راههای دور می آوردند که به احتمال قوی به مصرف در و پنجره می رسیده است.   افزون بر آن، از زر و سیم و عاج و وسایل تزئینی دیگر نیز در آرایش پنجره استفاده می شده است. با توجه به برخی شواهد، چارچوب پنجره های بکار رفته در بناهای تخت جمشید از تخته سنگهای یکپارچه تراشیده شده است.   در ایران پس از اسلام در تمامی دوره ها بناهایی متأثر از معماری ایرانی ساخته شده که در آنها پن...

    یکی از شاخه های صنایع دستی سنگی مرصع کاری است . مرصع به معنی آنچه با جواهر تزئین شده باشد، است.(جواهر نشان)هنر مرصع کاری عبارت است از نشاندن جواهر(سنگهای قیمتی ونیمه قیمتی)بر روی ظروف ، زیور آلات و اشیاء تزئینی دیگر . تاریخچه از هزاران سال پیش ساخت زیور آلات و یا ظروف تزئینی و نشاندن نگین بر روی آنها در ایران رایج بوده است. آثاری چون جام ها، کاسه ها و زیور آلاتی جواهر نشان که مربوط به دوره های هخامنشیان،اشکانیان،ساسانی ان و ... می باشد گواه این امر است که هنرمندان از هزاران سال پیش در زمینه نشاندن سنگ های قیمتی و نیمه قیمتی بر روی این اشیاء تبحر داشته اند. بازمانده اصیلی از آن روزگار شاید زیور آلاتی باشد که زنان قبایل چادر نشین مختلف و زنان روستایی از آن استفاده می کردند. اغلب این زیور آلات دارای تزئیناتی زیبا از سنگ های زیبا و درخشان هستند. سنگ هایی چون عقیق جگری و فیروزه و ... مواد اولیه مواد اولیه این هنر انواع سنگهای قیمتی و نیمه قیمتی از قبیل زمرد ، الماس ، فیروزه ، یاقوت ، عقیق ،یشم میباشد ابزار وتجهیزات تعدادی از ابزار كار به این شرح است : 1- قلم انگلا ( برای قلم زن...

    سرزمین پهناور ایران پیوسته خواستگاه خلق هنرهای ناب،اصیل و معنوی در عین حال متناسب با زندگی مردم و آداب و رسوم جوامع و اقوام خود بوده است. قلمزنی و کاربرد فلزات طبق مستندات تاریخی موجود و مسبوق به بیش از هزار سال قبل از میلاد می باشد.آثار بجا مانده در هردوره و اعصار گوناگون خود نمایانگر حرکتی متداوم و لاینقطعی است که علاوه بر نمادهای عینی و مادی که در قالب ظروف،جام ها و…قلمزده شده به وجود آمده نماینگر فضای روح بخش و معنوی است که ریشه در باورها و اعتقادات حاکم بر دورۀ خود داشته است و نهایتا موجب بروز پدیده های قدسی و یا هنرهای معنوی و مبدأگرا گردیده است.   قلمزنی و هنرهای دیگر از این دست تنها فعالیت انسان مسلط و یا صنعتگر و ابزارساز در به کار بردن قلم و چکش بر روی قطعه یا ظرف فلزی نیست بلکه بر گرفته از شوق و دیگر وجوح تمایز انسانی در بکارگیری تعمق و تعمل وی می باشد. انسانی باهوش و زیرک که با جوهرذکاوت دست به مکاشفه ای عمیق در طبیعت و مخلوقات می زند و به تکاپویی بر می خیزد که موجب بروز و تبلور حرکتی انفعالی خودآگاه به نام خلق اثر هنری که آمیخته ای از شعف ناخودآگاه فطری د...

  هنر دولچه دوزی   واژه دلو ، عربی و به معنی آوند آب کشی و ظرفی است که بیشتر از پوست و گاهی فلز می سازند و با آن ، آب از چاه می کشند. این لغت به طور مقلوب و به صورت دول و به همین معنی استعمال می شود . در زبان فارسی ترکیب دولاب در متون نظم و نثر پارسی به کار رفته است .   دولچه شکل مصغر همین واژه است که در کازرون معمول است . ظرف مخروطی شکل که از پوست دباغی شده (چرم) و یا مشک آبخوری سوراخ شده یک عشایرساخته شده که با سه پایه چوبی روی زمین قرار می گیرد و سری از چوب دهانه آن را مسدود می کند.   سر و پایه دولچه را چوب تراشان (خراطان) محلی درست می کنند و اغلب به طرز زیبایی رنگ می کنند و اطراف دولچه را با چرم ها و تسمه های رنگین و آیینه دوزی تزیین می کنند.   دولچه کازرونی ، تا قبل از لوله کشی آب و پیدا شدن یخچال و سرد کن های مختلف ، وسیله خوبی برای خنک نگه داشتن آب بود و همراه با گیوه مخصوص (ملکی) سوغات مطلوب این شهر برای جاهای دیگر شمرده می شد اما با گسترش شبکه لوله کشی و فراوانی یخچال ، این فراورده صنعتی دستی نیز از مصرف افتاد و هنرمندان این صنعت نیز به سایر مشاغل روی آ...

  بافه ها بخش مهمی از صنایع دستی ایران هستند. بافه هایی که گاهی با ساده ترین ابزارهای ممکن و پیش پا افتاده ترین مواد اولیه تهیه می شوند و جزو ارزشمندترین صنایع دستی ایران قرار می گیرند. روز جهانی صنایع دستی بهانه خوبی است تا مروری بر گوشه ای از دنیای بافته های سنتی ایران داشته باشیم. بَرَک یک نوع پارچه نرم و چسبان و ضخیم است که از پشم شتر یا کرک بز بافته می شود. این پارچه که یکی از صنایع دستی خراسان محسوب می شود، بیشتر برای دوخت جامه های زمستانی مورد استفاده قرار می گیرد. برک در عین لطافت از استحکام خاصی برخوردار است و به همین دلیل بیشتر کت و قبایی می شود بر دوش مردان خراسانی. جالب است بدانید که به اعتقاد قدیمی های خراسان، گرمای پارچه‌های بسیار ضخیم و نرم برک، دردهای عضلانی را کاهش می‌دهد و برای دردهای مفاصل هم التیام‌بخش است. در قدیم، بیشتر درویشان بودند که از برک قبا و کلاه می‌ساختند و بعدها با بهبود کیفیت آن، پادشاهان و فرمانروایان هم قبا و جبه جنس برک به‌تن می‌کردند. ادوارد پولاک جهانگرد، این پارچه را فاستونی ایرانی معرفی می کند و در سفرنامه خود می نویسد: «برک پارچه‌ای نرم و چس...

  ساخت اشیای فلزی به روش سرد به «دواتگری» معروف است که شاید بتوان گفت از نخستین شغلهاست و سابقه چند هزار ساله دارد.   سیر تحول ساخت مصنوعات فلزی مردم نواحی بمپور، شهداد، تل ابلیس، تپه سیلک و تپه زاغه از حدود هفت هزار سال پیش با ساخت اشیای فلزی، به ویژه اشیای مسی آشنا بوده اند. پس از کشف فلزات دیگر، فلزکاران با افزودن قلع به مس آلیاژ سختی به دست آوردند و به دنبال آن عصر مفرغ آغاز شد که قدمت آن به حدود سه هزار سال قبل از میلاد می رسد.   با تشکیل حکومت هخامنشی هنر فلزکاری تحول یافت و جایگاه ویژه ای در صنعت این دوره پیدا کرد. هنر فلز کاری در دوره سامانی هنری درباری بود که هنر مردمی را نیز تحت تأثیر خود قرار داد. در اوایل دوره اسلامی استفاده از آلیاژهای مختلف رایج شد. در دوره صفویه علاوه بر آلیاژها، از آهن و فولاد نیز اشیایی نفیسی با تزئین طلاکوبی ساخته شد. تا چندی پیش اشیای فلزی بسیاری چون سینی، دوری، کاسه، آینه و شمعدان و بسیاری ابزار و لوازم دیگر که روشهای ساخت و تزئین هر یک از آنه نیز متفاوت بود، ساخته می شود.  ساخت اشیای فلزی به روش سرد به «دواتگری» معروف است که شاید...

  تخت جمشید نمونه‌ بارزی‌ ‌از صنعت سنگبری دوره‌ هخامنشی است‌   پیشینه هنر سنگ‌تراشی به‌ ۴۵۰۰ سال پیش از میلاد می‌رسد و کشف این‌‌ظروف‌ نشانگر آن است‌ که‌ در این ایام تراش اشیا مختلف مصرفی‌ و تزئینی از سنگ سبز در‌ کرمان رواج داشته که‌ البته هنوز هم‌ این‌ نوع سنگ استخراج و به‌ مشهد فرستاده‌ می‌شود. به طور کلی باید گفت که‌ سنگتراشی‌ در ایران قدیم‌ بیشتر به‌ تهیه وسایل‌ کشاورزی‌ و آلات و‌ ابزار شکار و کندن پوست‌ حیوانات اختصاص داشته و لوازم‌ سنگی به دست‌ آمده از غار‌ مسکونی‌ کمربند یا غار هوتو در نزدیکی بهشهر که‌ متعلق به‌ ۱۱۰۰۰ تا ۸۰۰۰ سال قبل از‌ میلاد مسیح است نیز دلالت‌ بر همین امر دارد.     سنگ در ساختن بناهای تاریخی و آثار‌ باستانی‌ هم‌ نقش بسیار مهم و اساسی‌ داشته است‌. از جمله مهمترین‌ ابنیه تاریخی می‌توان‌ از کاخ‌های دوران هخامنشی و حجاری‌های دوره‌ ساسانی‌ نام برد. تخت جمشید نمونه‌ بارزی‌ ‌از صنعت سنگبری دوره‌ هخامنشی است‌؛ به ط‌وری که از دو اتاق خزانه‌ تخت جمشید بیش از ۶۰۰ ظرف سنگی سالم‌ و شکسته بدست ‌‌آمد. سنگتراشی‌ دوره‌ ساسانی‌ را از کنده‌کاری‌ و نقوش برجسته ...

  آشنایی کامل با رشته صنایع دستی، گرایش ها، بازار کار و مهارت‌های مورد نیاز   معرفی کامل رشته صنایع دستی رشته صنایع دستی  رشته‌ای است که در آن صنعت و هنر درکنار یکدیگر قرار می‌گیرند تا دانشجویان به یادگیری خلق آثار هنری کاربردی بپردازند. در صنایع دستی می‌توان بدون نیاز به تکنولوژی و فناوری‌های پیچیده با تکیه بر توانمندی‌های خود آثاری خلق کنید که بر خلاف آثار هنری محض مانند نقاشی که کاربرد روزمره ندارند، هم کاربردی و مورد استفاده قرار گیرند هم از جنبه هنری و زیبایی شناختی ارزشمند واقع شوند.   درباره رشته صنایع دستی در این رشته هنر و کاربرد کنار یکدیگر قرار دارند و آثار خلق شده علاوه بر جنبه هنری کاربرد روزمره نیز دارند. خوشبختانه ایران از فرهنگ غنی برخوردار است و صنایع دستی در کشورمان بسیار متنوع و گسترده هستند به طوری که در تمامی اجتماعات، از عشایر نشین تا روستائیان و شهرها شما می‌توانید صنعت گرانی را پیدا کنید که در زمینه‌های صنایع دستی فعالیت می‌کنند و آثاری خلق کرده‌اند.   در رشته صنایع دستی دانشجویان در مدت زمان چهارسال، به کسب اطلاعات متوسطی در رابطه با ۲۴ ...

  جاجیم بافی یکی از هنرهای اهالی استان اردبیل می‌باشد و جاجیم یکی از شاخص‌ترین محصولاتی است که توسط روستائیان استان اردبیل تولید می‌شود. بافت جاجیم در اکثر روستاها و مناطق عشایری اردبیل دارای سابقه دیرینه است و به علت وجود مواد اولیه در بین دامداران و عشایر تقریباً اغلب خانواده‌ها به این فن آشنائی دارند.   در استان اردبیل, منطقه خلخال, از نظر نوع بافت و میزان تولید آن, از مراکز مهم جاجیم بافی اردبیل به شمار می‌رود و جاجیم تولید شده در روستاهای شهرستان خلخال با سایر جاجیم‌ها متفاوت است. جنس نخهای استفاده شده در آن پشمی است.     در اکثر نقاط روستایی استان بافت جاجیم مرسوم است با این تفاوت که در نقاط مختلف, ترکیب رنگی و یا ظرافت نخ و نقوش, طرحهای مختلفی را ایجاد می‌نماید. نقوش رایج عبارتند از: گل سیب، گچی دیرناخی (ناخن بز)، سیرگا (گوشواره)، قرقره، بلی باقالی،جولما، بادامی، اوزوک گاشی (نگین انگشتر)، همیان و ... . ولی لازم به ذکر است که بالاترین حجم تولیدمربوط به عشایر اردبیل،خلخال، مشکین شهر، پارس آباد مغان، نمین، کوثر و بیله سوار می‌باشد.   موارد مصرفی چون زیرانداز...